جوز هندی و لاغری,خواص جوز هندی,خواص جوز هندی طب سنتی,خواص جوز هندی برای مو,خواص جوز هندی برای پوست,خواص جوز هندی بر پوست,خواص جوز هندی چیست؟,خواص جوز هندی در بارداری,خواص جوز هندی در غذا,خواص جوز هندی وعسل,خواص جوز هندی با عسل,طب سنتی خواص جوز هندی,خواص جوز هندی در طب سنتی,خواص روغن جوز هندی برای مو
در این مطلب از سایت جسارت به خواص درمانی گیاه جوز هندی و لاغری شکم با داروی گیاهی می پردازیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.
نباید در مصرف این گیاه زیادهروی کرد چون اسانس دانه دارای مواد محرکی است که مصرف مداوم و زیاد آن باعث اختلالات قلبی، تند شدن حرکات قلب، سرخی صورت، سردرد و نوعی مسمومیت میشود. این موضوع در سالهای اخیر مورد تحقیق و تایید قرار گرفته و یکی از ترکیباتی که باعث این مسمومیت میشود به نام میریستیسین شناسایی شده است. بنابراین اگر از خواص این گیاه مطلع شدید، در مصرف آن زیادهروی نکنید و همیشه حد اعتدال را نگه دارید.
چقدر در مورد جوز هندی می دانید؟ با ما همراه شوید تا این گیاه را بهتر بشناسید.بهتر است بدانید منشا این گیاه از از شرق اندونزی و شرق هند در جزایر ملوک است و در آن مناطق یکی از پایــــه های اقتصاد محسوب می شود.این گیاه در این مناطق به صورت خشک شده و بیشتر برای چاشنی غذا استفاده می گردد. در واقع باید گفت پوسته ی خشک شده ی اطراف دانه در جوز هندی لذیذترین چاشنی برای غذا به کار می رود که البته مقادیر زیاد آن موجب ایجاد حالت رخوت و سستی و سپس اعتیاد به ماده ی آلکالوئیدی آن میگردد.جالب است بدانید این گیاه درختی است دوپایه، به ارتفاع 8 تا10 متر و دارای برگهای دائمی که در جزائر ملوک به صورت وحشی می روید. شکل ظاهری آن بی شباهت به درخت نارنج نیست زیرا بر روی شاخه های متعدد آن برگهایی متناوب، ساده، کامل، موجدار، بیضوی، نوک تیز، بدون استیبول و چرمی شبیه برگ درخت نارنج به وجود می آید. سطح فوقانی پهنک برگ به رنگ سبز تیره ولی سطح تحتانی آن روشن تر و به رنگ سبز مایل به سفید می باشد. در طول شاخه های آن گلهای نر و ماده بر روی دو پایه به وجود می آید.گلهای نر آن دارای پوششی ضخیم، گوشت دار و منقسم به سه قسمت نوک تیز اند و به صورت مجتمع بر روی شاخه قرار می گیرند.جالب است بدانید در گلهای ماده نیز پوششی شبیه گلهای نر وجود دارد و دارای یک تخمدان تک خانه است که از لقاح آن یک میوه ی سته شبیه هلو و محتوی دانه های بیضوی محصور در یک پوشش گوشتی و قرمز رنگ تبدیل می گردد.قسمت مورد استفاده ی این درخت دانه و پوشش اطراف آن است. بهره برداری از این درخت معمولاٌ از پایه های 7 ساله شروع می شود و در سن 25 سالگی نیز حداکثر مقدار میوه از آن به دست می آید و چون در تمام سال میوه بر روی درخت وجود دارد در هر فصلی می توان از درخت بهره برداری به عمل آورد. اما بهترین موقع زمانی است که هنوز میوه ها در حال باز شدن باشند. در واقع میوه ی رسیده ی گیاه پس از باز شدن دانه هایی خارج می سازد که درون محفظه ای به رنگ قرمز نهفته می باشند. دقت کردن در وضع دانه ی گیاه نشان می دهد که ارتباط دانه با محفظه ی ذکر شده منحصراً از راه قاعده ی آن است. هر دانه را نیز از خارج پوسته ی سختی به رنگ قهوه ای که دارای شیارهای عمیق منشعب از قاعده است، در بر می گیرد.